Kącik poezji

Kicia

Tak, ja też piszę. Bo kocham Smile

Czerwone miasto
prowadzi monolog
wykrzywione maski leżą na ulicach
krzyczą, "to nie tu, nie tu.."
i milkną, jakby
nadszedł ciemny zmierzch.

W czerwonym mieście
w kątach pochowane
skąpane czernią sylwetki wychudzone
wyciągają dłonie, "proszę, błagam.."
gryzą wargi, boli
stare, pomarszczone palce.

Czerwone miasto
tak pełne apatii
słodko spijają z czarnych ciał
śmieją się, "wciąż nieśmiertelni.."
biją kieliszki, ziemia
czerwień w szkarłacie, tak nienasycona.